Titus Brandsma

Titus Brandsma stond volop in het leven, was zeer betrokken bij mens en maatschappij en bezat een uitzonderlijke daadkracht. Dat alles kwam voort uit een diepe relatie met God, de kern van zijn bestaan. Het leven van Titus Brandsma laat zien hoe een doorleefde spiritualiteit weerbaar maakt tot in haar uiterste consequenties. Daarom is Titus Brandsma voor velen een bron van inspiratie.

Zijn leven

Hij werd in 1881 geboren als Anno Sjoerd Brandsma in Oegoclooster, een gehucht in Friesland nabij Bolsward. Later koos hij Titus als kloosternaam.

De sociaal-economische achterstandspositie van de Friese katholieken heeft op het leven van Titus Brandsma een grote invloed gehad. Zijn inzet voor de emancipatie van Nederlandse en Friese katholieken, vooral op de gebieden van onderwijs en journalistiek, heeft hier zijn oorsprong.

Op 17-jarige leeftijd koos Titus voor intrede in de Karmelorde. Al in de eerste jaren van zijn kloosterleven kwam hij in contact met mystieke geschriften. Op het gebied van de studie van mystiek en spiritualiteit zouden later zijn grootste verdiensten liggen.

In 1923 werd Titus Brandsma benoemd tot hoogleraar wijsbegeerte en mystiek aan de dan opgerichte Katholieke Universiteit in Nijmegen. Hij heeft baanbrekend werk verricht met de verzameling en beschrijving van middeleeuwse mystieke geschriften. Zijn interesse was echter niet alleen studieus gericht. Hij was zeer bewogen om de persoonlijke godsrelatie van mensen, zoals blijkt uit zijn diesrede van 1932.

In 1932 werd hij benoemd tot geestelijk adviseur van de Nederlandsche Roomsch-Katholieke Journalisten-Vereniging, een functie die hij vervulde met grote betrokkenheid, waarbij voor hem ook de maatschappelijke positie van de journalisten belangrijk was.

In de jaren ’30 heeft Titus Brandsma bij vele gelegenheden gewaarschuwd tegen de gevaren van het opkomend Nationaalsocialisme. Tijdens de eerste bezettingsjaren bleef Titus zich verzetten, vooral via onderwijs en journalistiek. Op 19 januari 1942 werd hij door de Gestapo gearresteerd en beschuldigd van sabotageactiviteiten. Er volgden enige weken ondervraging op het bureau van de Sicherheitsdienst op het Binnenhof in den Haag. In deze periode schreef hij o.a. het geschrift Mijn Cel – Dagboek van een gevangene. Niet lang daarna begon zijn laatste reis, via verschillende gevangenissen, richting het concentratiekamp Dachau. Hier stierf hij op 26 juli 1942.

Stichting Vrienden van Titus Brandsma

De stichting heeft als doel de geestelijke erfenis van Titus Brandsma te behouden en te verbreiden. Zij tracht dit te bereiken door:

  1. het Titus Brandsma Memorial te Nijmegen te ondersteunen;
  2. het bieden van financiƫle middelen en mogelijkheden aan projecten die eveneens ten doel hebben de geestelijke erfenis van Titus Brandsma levend te houden en te verbreiden;
  3. cursussen en seminars ter nagedachtenis aan Titus Brandsma te ondersteunen van;
  4. bij te dragen aan het uitgeven van zijn geschriften;
  5. de band met de donateurs van de Vrienden te bevorderen door het uitgeven van de Vriendenkrant en het organiseren van Vriendendagen.
Heilige Titus Brandsma portret

Gebed

Wij bidden
dat de heilige Titus
een steun mag zijn
voor mensen in nood,
een bron van inspiratie
voor wie zoekt
naar vrede en gerechtigheid,
een gids op onze weg,
vandaag en alle dagen.
Amen.

© Stichting Vrienden van Titus Brandsma |